Καλά, μη σε πιάνει τόση καούρα να μας πεις ότι η αποχή των εκλογών δε σημαίνει αποδοχή της αναρχικής άποψης για τις εκλογές. Το ξέρουμε.

Δεν πέτάμε ούτε σε ροζ, ούτε "αντάρτΥκα συννεφάκια, όπως δε φοράμε και ΛΑ(μ)Ε ταχυδακτυλουργικά καπελάκια, για να καπελώσουμε το 43,5&%.

Και μην κάνεις τον κόπο να ξαναγράψεις σε πρώτο πληθυντικό του στυλ "τι κάνουμε". Δεν πείθεις.

Οι δεκάδες τοποθετήσεις αναρχικών συλλογικοτήτων που έγιναν για τις εκλογές, δεν περιγράφουν την κατάσταση του 1884,  ούτε του 2004. Αναλύουν τη σημερινή πραγματικότητα και έχουν προτάγματα για τη στάση της κοινωνίας κάτω από σημερινά δεδομένα.

Ά, και που 'σαι. Περαστικά...

Φιλικά.

Διάβασε με μεγάλη προσοχή το Κεντρικό, καθώς επίσης και τα παρακάτω:

 

1/ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ για την Εύη Στατήρη

https://athens.indymedia.org/post/1549254/

 

2/ Επίκαιρη ανάλυση της καταζητούμενης συντρόφισσας Πόλας Ρούπα, μέλους του Επαναστατικού Αγώνα

https://athens.indymedia.org/post/1549196/

 

Και ξαναέλα μετά να μας πεις τις εντυπώσεις σου και να θέσεις τους προβληματισμούς σου.

Με την πλειοψηφία των κειμένων εγώ τουλάχιστον συμφωνώ ως προς την κάθε διαδικασία εκλογών όπως και διαφωνώ με κάθε διαδικασία που παράγει το εξουσιαστικό σκεπτικό της πλειοψηφίας ενάντια στην μειοψηφία. Θεωρώ σπουδαίο το κείμενο του Μαλατέστα περί εκλογών και το λεγόμενο του Ντουρούτι για την οργάνωση σαν σημαντικότερη από το απλά να μην ψηφίζεις. Άρα τα περί εξωκοινοβουλευτικών εξουσιαστών έπεσαν σε κενό. Επαναλαμβάνω, ο στόχος της πληθώρας των κειμένων είναι να εξηγήσει γιατί δεν πρέπει να ψηφίζει κανείς. Ωραία, είτε πείθουμε την μάζα να μην ψηφίσει είτε για άλλους λόγους δεν ψηφίζει, για τον γεωγραφικό χώρο που βρισκόμαστε και για το μικρό χρονικό διάστημα που έχουν προκύψει εκλογικές διαδικασίες η αποχή έχει κορυφωθεί. Όπως πολύ ωραία το είχε θέσει ένας σπουδαίος σύντροφος η αντι-εκλογική καμπάνια θα επρεπε να ξεκινάει την ημέρα μετά τις εκλογές και να διαρκεί μέχρι τις επόμενες κι όχι να την θυμόμαστε 3 βδομάδες πριν τις εκλογές. Εδώ όμως καλούμαστε να νοηματοδοτήσουμε τα αίτια της μεγάλης αποχής. Αν το έχουμε κάνει μετά το 1884 ας μου το υποδείξει κάποιος. Αμέσως στην σκαντάλη να πυροβολήσουμε τον μη αναρχικό αλλά να τοποθετηθούμε ως προς το ερώτημα ... δύσκολο. Αν βέβαια ισχυρίζεται κάποιος ότι πείθουμε την πλειοψηφία της κοινωνίας να μην ψηφίζει και γι αυτό δεν ψηφίζει ... πάω πάσο.

Φασίστες, διότι παραδοσιακά όλοι οι φασίστες πάνε και ρίχνουν κάτι στην κάλπη. Χα, ανελ και ορισμένοι και νδ. Οπως συνέβαινε πάντοτε αλλά με άλλα κομματα (λαος, επεν κλπ).

 

Οπότε είναι ξεκάθαρο ότι η αποχή έχει ανύπαρκτο έως απειροελάχιστο ποσοστό φασιστών.

 

Θετικό στοιχείο αν μη τι άλλο

...προκαλούν επιλεγμένη τύφλωση καθώς φαίνεται.

Γράφω: "...Καλά, μη σε πιάνει τόση καούρα να μας πεις ότι η αποχή των εκλογών δε σημαίνει αποδοχή της αναρχικής άποψης για τις εκλογές. Το ξέρουμε.

Δεν πέτάμε ούτε σε ροζ, ούτε "αντάρτΥκα συννεφάκια, όπως δε φοράμε και ΛΑ(μ)Ε ταχυδακτυλουργικά καπελάκια, για να καπελώσουμε το 43,5&%..."

Απαντάς: "...Αν βέβαια ισχυρίζεται κάποιος ότι πείθουμε την πλειοψηφία της κοινωνίας να μην ψηφίζει και γι αυτό δεν ψηφίζει ... πάω πάσο..."

Εντάξει ρε παιδιά τα γνωρίζουμε τα κόλπα, όμως δεν σημαίνει αυτό οτι δεν μπορούμε να κάνουμε μια κουβέντα. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Πολύς ακροδεξιός κόσμος εκφράζεται πλέον ανοιχτά για τσάκισμα κάθε αντίστασης με πρόσχημα οτι το "κόμμα του ΟΧΙ" πήρε 2,8 και δεν μπήκε καν στη βουλή. Επίσης λένε οτι η αποχή ανήκει σε απογοητευμένους ΠΑΣΟΚους, Νεοδημοκράτες και ολα τα άλλα καλά παιδιά. Ισως ορισμένοι δεν έρχεστε σε επαφή με τέτοια άτομα γιατί έχετε την πολυτέλεια να διαλέγετε το τι θα ακούτε μέσα στη μέρα όμως μήπως ο αναχωρητισμός γυρίσει μπούμερανγκ;

Οποιος βγει να με κατηγορήσει οτι τρολλάρω για τον Λαφαζάνη ας μην μπει στον κόπο. Εκτος αμα θέλει αυτός να τρολλάρει την συζήτηση.

Υ.Γ. Δεν κατακρίνω την στάση των παιδιών και των καταλήψεων περί αποχής μέχρι τώρα. Απλά πιστεύω οτι έπαιξε τον ρόλο της αυτή η στρατηγική και πρέπει να πάμε σε κάποιου είδους αλλαγή προς την παρέμβαση στους αστικούς θεσμούς

οι ακροδεξιοί λοιπόν φίλε μου αριστερέ είναι κι αυτοί "κόμμα του ΟΧΙ" και όχι "το κόμμα του ΝΑΙ"...ΤΑο Κόμμα του ΝΑΙ είναι το Κέντρο και οι φιλελέδες.

Τα "οχιναι" αυτοί οι αριστεροί σαν κι εσένα,  υπερ της "παρέμβασης στους θεσμούς" τα κάνανε και όχι όλοι οι υπόλοιποι (και οι ψευτοαναρχικές ουρές τους)...Αντί λοιπόν να ακούσουμε μια αυτοκριτική για την παταγώδη αποτυχία αυτής της σοσιαλδημοκράτικης τακτικής της αριστεράς, λενινιστικής και τροτσκιστικής, προσπαθούν κάποιοι να χρυσώσουν το χάπι της αποτυχίας τους με ολίγη από επανάληψη. Δε φταίμε εμείς η ρημάδα η πραγματικότητα φταίει....

Τώρα αν οι αντάρσαιοι απελπίζονται επειδή είδαν να τους παίρνει ψήφους ο Λαφαζάνης  κι έχουν αρχίσει το ψάρεμα σε θολά νερά, τι να κάνουμε. Αυτή η λίμνη δεν έχει κουτόψαρα....

υ.γ: αναχωρητισμοί μόνο στις σέχτες της αριστεράς υπάρχουν κι όχι της αναρχίας. Επίσης φυσικά και η αποχή ανήκει ΚΑΙ σε "πρώην" όλων των ειδών, τι να λέει...Εμείς κοιτάμε το τώρα. Και μείς πρώην μωρά είμασταν και θέλαμε θηλασμό αλλά τώρα είμαστε ενήλικες και θέλουμε κι άλλα πράγματα...

Εντάξει, δεν είναι η πρώτη φορά που η πρεμούρα να κλείσει το θέμα και η συζήτηση φλομώνεται με ότι άσχετο σχόλιο επινοήσει ο κάθε ανεγκέφαλος. Αν βολεύει τόσο πολύ την εμμονή να ταυτιστώ εγώ που θέτω το θέμα ως λαφαζανικός ανταρσοσταλινικός τροτσκομπάμιας ... πές ότι είμαι τέτοιος. Το αντικείμενο του προβληματισμού παραμένει. Μηδενικές τοποθετήσεις και αναλύσεις πηγάζουν μέσα απ'τον α/α χώρο για την ανοδική πορεία της αποχής. Μέσα στους λόγους που "αυτοί" δεν ψηφίζουν δεν είναι ότι "διάβασαν την θέση των αναρχικών περί ανάθεσης" και πείστηκαν ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν. Και ο προβληματισμός αυτός δεν μπορεί να ανάγεται απ'τον ανεγκέφαλο σαν ο προβληματισμός του κομματικού που θέλει τον ψηφοφόρο να επιστρέψει σε αυτόν. Ποτέ μη σώσει και ξαναψηφίσει κανείς, ούτε το κράτος ούτε ο καπιταλισμός πτοείται απ΄την αποχή μεμονωμένα. Είναι όμως μια πολιτική πραγματικότητα που χρίζει ανάλυσης και εξήγησης και μέσα από αυτή την επεξεργασία να αναδυθούν πολιτικά προτάγματα "των αναρχικών σαν εσάς, τρομάρα σας".

Γελάω, δε μπορώ, αλλά εμείς εδώ στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά περιμένουμε τα φώτα σας! Και δε γελάω με τα φώτα αλλά με το σκεπτικό ότι εγώ σαν καλός αριστερός ρωτάω "τι συμβαίνει και δεν ψηφίζουν" και εσύ σαν αναρχικός μου απαντάς ότι αυτοί που δεν ψηφίζουν είναι δεξιοί/αριστεροί/φασίστες ... αλλά δεν ψηφίζουν. Είναι να μη γελάει κανείς;

Για να σοβαρευτούμε, ασχέτως τι είμαστε ατομικά, βλέπω κάποιες κύριες κατηγορίες:

Α Δε με ενδιαφέρει ποιός θα βγει να κυβερνήσει

Β Όποιος και να βγει το αποτέλεσμα είναι ίδιο

Γ Δεν αξίζουν αυτοί την ψήφο μου, όταν θα έρθει ο πραγματικός μεσσίας να μας σώσει θα τον ψηφίσω.

Δ Μόνο εμένα θα ψήφιζα αλλά βαρέθηκα να βάλω συμμετοχή

Ε Δεν πιστεύω στην ανάθεση, παίρνω την ζωή στα χέρια μου, συμμετέχω στην αυτοοργάνωση, στην αυτοδιάθεση, στην αυτοδιεύθυνση, στην αυτομόρφωση και στην αυτό-ίαση, και στην αυτο-κυβέρνηση (διάβασε το κείμενο τούτη, μην την χάσουμε συντρόφια)

Ζ Η πολιτική αλλαγή θα έρθει μόνο μέσα απ'την επανάσταση κι όχι απ'τις εκλογές (Μπρεχιτκός ... είδε το έργο στο Εμπρός φαίνεται)

Η Αυτά που πιστεύω ως σωστά και ηθικά - και αυτά που με συμφέρουν - είναι αντιφατικά. Δεν ψηφίζω αυτό που είναι ενάντια στο συμφέρον μου και ντρέπομαι να ψηφίσω αυτό που θεωρώ συμφέρον.

Θ Εγώ μαζεύω φράγκα για να την κάνω μετανάστης, δε 'πα να κόψουν τον λαιμό τους τούτοι εδώ - τα ναύλα μου να βρω και δε πα να καεί ο τόπος

Ι Όποιος κι αν βγει εγώ θα την πέσω από δίπλα να κονομήσω και να τακτοποιηθώ

Κ Εγώ έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου στον βρωμότοπο που τρώει τα παιδιά του και πήγα έξω να βρω την τύχη μου

Λ Εγώ λόγω αφραγκίας δεν μπόρεσα να πάω στον τόπο μου να ψηφίσω

Κάποιοι από αυτούς είναι για τα μπάζα, δεν είναι να ασχοληθεί κανείς μαζί τους σοβαρά. Κάποιοι είναι σε απόγνωση και ψάχνουν για λύσεις και δεν τρώνε το παραμυθάκι της ανάθεσης σε κάποια λύση κομμένη και ραμμένη με ασάφεια απ΄το κόμμα. Κάποιοι πίστευαν κάποτε στο πολιτικό σύστημα και συμμετείχαν καλά και υποταγμένα σε αυτό, προάγοντας και ψηφίζοντας το κόμμα. Τώρα όμως απογοήτευση και μιζέρια. Το 30% των μισών που ψήφισαν, το 15% δηλαδή, επιλέγει "ποιοί", αλλά όχι ακριβώς "πως", θα πάρουν τις αποφάσεις για όλους μας. Ενδεχομένως και αν δεν παρουσιαστεί ο χαρισματικός σωτήρ το ποσοστό αυτό να γίνει 10% που ασχολούνται με το ζήτημα της "διακυβέρνησης" των ανθρώπων και της γης. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ιστορική ανάλυση για να αντιληφθεί κανείς ότι αυτό δημιουργεί μια τρομερή αστάθεια στο σύστημα εξουσίας. Η εξουσία αυτή είναι αποδεκτή και στηρίζεται από ένα μικρό ποσοστό ενώ οι συνθήκες είναι ολοένα και πιο αντίξοες για την μάζα. Αυτοί που ψήφισαν ΕΕΚ/μ-λ/μΕΡΑ/ΣΑΚΕ.... δεν είναι μέσα στο ποσοστό της αστάθειας, ασχέτως αν "μιλάνε" για επανάσταση. Οι επικίνδυνοι για το σύστημα είναι όλοι αυτοί (όχι εγώ .. χα χα.. ) που δεν ψήφισαν. Αυτοί όλοι τρώνε στη μάπα ένα γενικότερο σύστημα που δεν το επέλεξαν και μέσα απ'την πράξη αποχής εκφράζουν ακριβώς αυτό τον διαχωρισμό απ'τους υπολοίπους. Τους επιβάλλεται με την βία ένα σύστημα απ'το οποίο θεωρούν τους εαυτούς τους περιθωριοποιημένους. Είναι το σύστημα των άλλων.

Τα γκάλοπ των καναλαρχών παρουσίασαν και μια εικόνα της ανεργίας και της νεολαίας, για το πως ψήφισε. Δεν είπαν και ίσως δεν μπορούν και να ξέρουν πως και γιατί δεν ψήφισε μεγάλο τμήμα αυτών των κοινωνικών ομάδων. Είναι σαν να ρωτάνε τον άθεο τι θεό λατρεύει ..! Το χώνουν επιδέξια κάτω απ'το χαλάκι των "αναποφάσιστων" γιατί δεν συμφέρει να το εκφράσουν αλλιώς. Θα είχε σημασία για μας ειδικά αυτό το κομμάτι. Δεν θα κάνουμε γκάλοπ αλλά μια ανάλυση βάση της αίσθησης και της επαφής με αυτά τα κομμάτια της κοινωνία και με εργαλείο τη λογική θα πρέπει να είναι επίκεντρο αυτού του ενδιαφέροντος. Επανάσταση δεν θα προκύψει με τις ιδανικές θεωρητικές συνθήκες που θα προξενήσουμε αλλά μέσα απ'τις πραγματικές συνθήκες στις οποίες ζούμε και θα έπρεπε να γνωρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια.

Τώρα δηλαδή που έχουμε αυτή την αποχή που "θέλατε" πως νοηματοδοτούμε τη στάση της ώστε αυτή η νοηματοδότηση να προάγει την πράξη της συμμετοχής σε μια ανατρεπτική διαδικασία. Αυτός βέβαια είναι ο ρόλος της πολιτικής οργάνωσης να επεξεργάζεται τέτοια ζητήματα και να επενδύει στις συνθήκες που προκύπτουν για να προάγει τους στόχους της, αλλά αυτή η οργάνωση ακόμα δεν έχει προκύψει. Μακάρι, όλα να πάνε καλά, αλλά κάπως πρέπει να εμπλακούμε σε τέτοιους προβληματισμούς για να αντιληφθούμε και την αναγκαιότητα της ευρύτερης οργάνωσης.

Η πάγια συνθηματολογία δεν απαντάει στις αναλυτικές ανάγκες των πραγματικών συνθηκών.

Ας είμαι και με το ΟΑΚΚΕ εγώ, δεν έχει σημασία, το ερώτημα ο α/α χώρος πως το απαντάει;

Να προσθέσω οτι στις Ηνωμένες Πολιτείες ψηφίζει  το 25% και δεν αποτέλεσε αυτό αιτία για να αλλάξει το σύστημα ή να αμφισβητηθεί η εξουσία του.. Ισα-ισα αρκετά συνεπές το βρίσκω προς τη νεοφιλελεύθερη λογική. Το επόμενο βήμα είναι και εδω οι εξαθλιωμένοι να αποδέχονται τη μοίρα τους και να μην πηγαίνουν καν να ψηφίζουν. Θα αλλάξει και ο εκλογικός νόμος για πολλοστή φορά να το επιτρέψει κι αυτό. Ετσι κι αλλιώς ο μανδύας της "Δημοκρατίας"  έχει πέσει. Αν λοιπόν ο στραγητικός σχεδιασμός της α.τ. είναι να ψηφίζουν μόνο τα κομματόσκυλα της εξουσίας στο μέλλον τότε αυτό θα είναι επαναστατική θέση επειδή ταυτίζεται με κάποια κείμενα της Αναρχίας περι αποχής;

Πάντως εγω πιστεύω οτι κατα βάθος αρκετοί απο τους δημοσιογράφους που τάχα προβληματίζονται χάρηκαν που ενα απρόβλεπτο και - δυνητικά - επικίνδυνο δημογραφικό βγήκε μόνο του εκτος παιχνιδιού στην παρούσα φάση. Μετά θα δουν πως θα το χειραγωγήσουν, αυτοί που διαθέτουν τους μηχανισμούς. Η εξουσία επάνω και στο 45% των απεχόντων δεν εξανεμίστηκε σε ενα βράδυ όπως παρουσιάζεται απο κάποιους αφελείς. Μπήκαν απλώς στις εφεδρείες της εξουσίας μέχρι να ξαναβγούν πιθανώς και με πιο σκοτεινό πρόσωπο απο σήμερα.

Τέλος για την Αριστερά και τις ευθύνες: Η Αριστερά έχει χάσει τον βηματισμό της και απλά το πληρώνει και εκλογικά αφού μια μερίδα του λαού που εναπόθετε εκεί τις ελπίδες της δεν το κάνει πια μη βλέποντας τίποτα καλό. Προτιμά τον μνημονιακό Σύριζα που στα μάτια του φαίνεται τουλάχιστον πραγματιστής μιας και "οι άλλοι" δεν πρότειναν καμία λύση. Προτιμά την ομολογία οτι θα βγούμε απο τα μνημόνια σε 20 χρόνια. Αυτό είναι πολύ βαρύ για την Αριστερά που θεωρούσε πάντα οτι έχει μια εναλλακτική σε ολα. Τώρα δεν πείθει κανέναν και ο λόγος είναι αρκετά καλός. Πρώτον, η πρόταση της είναι μη ιστορική, δεν αναφέρεται στο εδω και στο τώρα. Πηγάζει απο ορισμένες μηχανιστικές θεωρήσεις για την κοινωνία. Δεύτερον, η ασυναρτησία που έδειξαν στελέχη και πρόσωπα τα τελευταία χρόνια σίγουρα δεν βοήθησαν.

Αυτό τί σημαίνει, οτι πρέπει να χαιρόμαστε επειδή την πάτησε ο Λαφαζάνης; Κατά την γνώμη μου τα πράγματα θα πάνε πολύ πίσω αν δεν κάνουμε κάτι όλοι.

με την ήττα της αριστεράς...Περαστικά βοναπάρτηδες χωρίς Γαλλία και στρατηγοί χωρίς στρατό.Μόνο μη λέτε αηδίες ότι "Η Αριστερά έχει χάσει τον βηματισμό της και απλά το πληρώνει και εκλογικά αφού μια μερίδα του λαού που εναπόθετε εκεί τις ελπίδες της δεν το κάνει πια μη βλέποντας τίποτα καλό. Προτιμά τον μνημονιακό Σύριζα που στα μάτια του φαίνεται τουλάχιστον πραγματιστής μιας και "οι άλλοι" δεν πρότειναν καμία λύση.", διότι μέχρι πρότινος μας ζαλίζατε τον έρωτα του πόσο αριστερός είναι ο σύριζα και του πόσο καλή είναι η λογική του μικρότερου κακού.

Φάτε τη τώρα στη μάπα και στρώστε κι άλλο το δρόμο στο φασισμό. Αν λοιπόν ένα κομμάτι της αποχής επιλέξει φασισμό, αυτό δε θα γίνει καθόλου εξαιτίας της αποχής καθαυτής, αφού η ακροδεξιά συμμετέχει στο εκλογικό πανυγηράκι, αλλά επειδή η αριστερά έχει νομιμοποιήσει τις αξίες, τη ρητορική και τους ιδρυτικούς μύθους της δεξιάς και του άκρου της...Και καλά κάνει η κοινωνία κι επιλέγει τον κυνισμό από την κοροϊδία της αριστεράς και χαιρόμαστε ιδιαίτερα που την πάτησε ο Λαφαζάνης και βγαίνουν οι κλαίουσες ιτιές στο δρόμο προς αναζήτηση συμμάχων για να φτιάξουν τα σύγχρονα ΕΑΜ, μόνο που δεν είμαστε λωτοφάγοι...

υ.γ: Οι μόνοι αφελείς είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι υπόλοιποι που προέτασσαν αποχή υποστηρίζουν ότι η εξουσία εξανεμίστηκε λόγω του 45% της. Εκτός από τυφλοί και ψεύτες, αφού κάνουν πως δεν είδαν τις αφίσσες και τα κείμενα που προωθούσαν την αποχή από τον αναρχικό χώρο.

υ.γ2: Και φυσικά θα αλλάξουν τον εκλογικό νόμο. Αυτό που δε μπορούν να αλλάξουν όμως είναι ότι ακόμα και κάνοντας κάτι τέτοιο, το γεγονός θα παραμένει πως η πλειοψηφία δε θα τους αναγνωρίζει, οπότε θα τους αποδομείται εκ των πραγμάτων η δημοκρατική τους ρητορική και ιδρυτικοί μύθοι που στηρίζονται πάνω στο γεγονός της έκφρασης και της κυβέρνησης της πλειοψηφίας...

υ.γ: Νωρίς το θυμηθήκανε οι κλαίουσες τον εκλογικό νόμο. Όταν τους έδινε 50 βουλευτές μπόνους και γλείφανε εκεί που πρώτα φτύνανε ήταν καλά...Τέτοιο το ήθος των μαιτρ της "τακτικής" ή, κατά το αναρχικότερον, των οππορτουνιστών του κερατά....

Αντε να αρχίσω κι εγω την λογική του πολιτικάντη με το τι είπα και τι είπες για να ικανοποιήσω την ανάγκη σου να τσακωθείς με κάποιον.

Λες λοιπόν στο ίδιο post:

'Οι μόνοι αφελείς είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι υπόλοιποι που προέτασσαν αποχή υποστηρίζουν ότι η εξουσία εξανεμίστηκε λόγω του 45% της. Εκτός από τυφλοί και ψεύτες, αφού κάνουν πως δεν είδαν τις αφίσσες και τα κείμενα που προωθούσαν την αποχή από τον αναρχικό χώρο'

Eγω ήδη είπα πιο πάνω οτι δεν αναφέρομαι στις αφίσσες. Οι αφίσσες και τέλος πάντων όσοι αναρχικοί καλούσαν σε αποχή έκαναν μια σωστή ανάλυση με την οποία κι εγω μέχρι πρότινος συμφωνούσα αλλά θεωρώ οτι σήμερα δεν καλύπτει την πολιτική πραγματικότητα. Πλέον όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, κατα τη γνώμη μου πάει να εφαρμόσει την ιδεολογία του στην πραγματικότητα και οχι το αντίστροφο.

Η σωστή και ταξική ανάλυση των Αναρχικών στην οποία αναφέρομαι άφηνε να εννοηθεί βέβαια και μια συνήθης μεταφυσική ασυνέχεια, οτι κάνουμε εμεις αυτό και με κάποιο τρόπο αυτό συνεπάγεται κάποιο άλλο τελικό αποτέλεσμα που θέλουμε, χωρίς να εξηγεί καθόλου τον τρόπο.

Εντάξει όμως, έχουμε αποκτήσει ανοσία σε αυτόν τον τρόπο σκέψης. Δεν πειράζει.

Τέλος πάντων εσυ προσωπικά λες παρακάτω το εξης φοβερά αντιφατικό:

'η πλειοψηφία δε θα τους αναγνωρίζει, οπότε θα τους αποδομείται εκ των πραγμάτων η δημοκρατική τους ρητορική και ιδρυτικοί μύθοι που στηρίζονται πάνω στο γεγονός της έκφρασης και της κυβέρνησης της πλειοψηφίας'

Αν είναι δυνατόν.

Πρώτον απο θεωρητικής σκοπιάς, ο καπιταλισμός δεν χρειάζεται ούτε χρειάστηκε ποτε καμία πλειοψηφία για να υπάρξει. Εξ' ορισμού κιολας είναι η εξουσία μιας ολιγομελούς τάξης σε μια πολυπληθέστερη. Τώρα τα περι δημοκρατίας είναι ιδεαλισμοί του ακραίου είδους, εφ' οσον η έννοια αλλάζει ανάλογα με το σκοπό που της δίνει η τάξη που έχει την εξουσία.

Ιστορικά όμως, ακόμα και σε 'δημοκρατίες' δεν απαιτούνταν η συμμετοχή όλων των ανθρώπων.

Αποκλείονταν σκλάβοι, γυναίκες, αλλόφυλοι και το σύστημα δούλευε υπέροχα και δημοκρατικότατα.

Παρ' ολα αυτά μου λες οτι αν κάποιοι εξαθλιωμένοι μικροαστοί δεν πάνε να ψηφίσουν τότε 'κάτι' χάθηκε απ' το σύστημα. Εγω σου λέω οτι τρελή χαρά έκαναν που κάποιοι αποδέχθηκαν τη θέση τους ως "λιγότερο" πολίτες, αφου το 45% δεν αντιδράει με κανέναν άλλον τρόπο. Αρα έχουμε απλα μια επαναδιαπραγμάτευση απο πλευράς της εξουσίας που μας βρίσκει όλους σε χειρότερη θέση (απο πριν) κι εσυ χαίρεσαι!

 

Αντε να αρχίσω κι εγω την λογική του πολιτικάντη με το τι είπα και τι είπες για να ικανοποιήσω την ανάγκη σου να τσακωθείς με κάποιον.

 

Λες λοιπόν στο ίδιο post:

 

'Οι μόνοι αφελείς είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι υπόλοιποι που προέτασσαν αποχή υποστηρίζουν ότι η εξουσία εξανεμίστηκε λόγω του 45% της. Εκτός από τυφλοί και ψεύτες, αφού κάνουν πως δεν είδαν τις αφίσσες και τα κείμενα που προωθούσαν την αποχή από τον αναρχικό χώρο'

 

Eγω ήδη είπα πιο πάνω οτι δεν αναφέρομαι στις αφίσσες. Οι αφίσσες και τέλος πάντων όσοι αναρχικοί καλούσαν σε αποχή έκαναν μια σωστή ανάλυση με την οποία κι εγω μέχρι πρότινος συμφωνούσα αλλά θεωρώ οτι σήμερα δεν καλύπτει την πολιτική πραγματικότητα. Πλέον όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, κατα τη γνώμη μου πάει να εφαρμόσει την ιδεολογία του στην πραγματικότητα και οχι το αντίστροφο.

 

Η σωστή και ταξική ανάλυση των Αναρχικών στην οποία αναφέρομαι άφηνε να εννοηθεί βέβαια και μια συνήθης μεταφυσική ασυνέχεια, οτι κάνουμε εμεις αυτό και με κάποιο τρόπο αυτό συνεπάγεται κάποιο άλλο τελικό αποτέλεσμα που θέλουμε, χωρίς να εξηγεί καθόλου τον τρόπο.

 

Εντάξει όμως, έχουμε αποκτήσει ανοσία σε αυτόν τον τρόπο σκέψης. Δεν πειράζει.

 

Τέλος πάντων εσυ προσωπικά λες παρακάτω το εξης φοβερά αντιφατικό:

 

'η πλειοψηφία δε θα τους αναγνωρίζει, οπότε θα τους αποδομείται εκ των πραγμάτων η δημοκρατική τους ρητορική και ιδρυτικοί μύθοι που στηρίζονται πάνω στο γεγονός της έκφρασης και της κυβέρνησης της πλειοψηφίας'

 

Αν είναι δυνατόν.

 

Πρώτον απο θεωρητικής σκοπιάς, ο καπιταλισμός δεν χρειάζεται ούτε χρειάστηκε ποτε καμία πλειοψηφία για να υπάρξει. Εξ' ορισμού κιολας είναι η εξουσία μιας ολιγομελούς τάξης σε μια πολυπληθέστερη. Τώρα τα περι δημοκρατίας είναι ιδεαλισμοί του ακραίου είδους, εφ' οσον η έννοια αλλάζει ανάλογα με το σκοπό που της δίνει η τάξη που έχει την εξουσία.

 

Ιστορικά όμως, ακόμα και σε 'δημοκρατίες' δεν απαιτούνταν η συμμετοχή όλων των ανθρώπων.

 

Αποκλείονταν σκλάβοι, γυναίκες, αλλόφυλοι και το σύστημα δούλευε υπέροχα και δημοκρατικότατα.

 

Παρ' ολα αυτά μου λες οτι αν κάποιοι εξαθλιωμένοι μικροαστοί δεν πάνε να ψηφίσουν τότε 'κάτι' χάθηκε απ' το σύστημα. Εγω σου λέω οτι τρελή χαρά έκαναν που κάποιοι αποδέχθηκαν τη θέση τους ως "λιγότερο" πολίτες, αφου το 45% δεν αντιδράει με κανέναν άλλον τρόπο. Αρα έχουμε απλα μια επαναδιαπραγμάτευση απο πλευράς της εξουσίας που μας βρίσκει όλους σε χειρότερη θέση (απο πριν) κι εσυ χαίρεσαι!

 

 

 

"Eγω ήδη είπα πιο πάνω οτι δεν αναφέρομαι στις αφίσσες. Οι αφίσσες και τέλος πάντων όσοι αναρχικοί καλούσαν σε αποχή έκαναν μια σωστή ανάλυση με την οποία κι εγω μέχρι πρότινος συμφωνούσα αλλά θεωρώ οτι σήμερα δεν καλύπτει την πολιτική πραγματικότητα. Πλέον όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, κατα τη γνώμη μου πάει να εφαρμόσει την ιδεολογία του στην πραγματικότητα και οχι το αντίστροφο."

Αντιλαμβάνεσαι ότι το να λες ότι κάποιος κάνει "σωστή ανάλυση",αλλά "δε συμφωνώ, διότι δεν καλύπτει τη σημερινή πραγματικότητα" είναι το άκρο άωτο της αντίφασης και της μεταφυσικής ή πρέπει να το αναλύσω περαιτέρω;

Η "μεταφυσική συνέχεια" που επικαλείσαι είναι συνέπεια της καθόλου μεταφυσικής, αλλά εντελώς πολιτικής και σκόπιμης μυωπίας σου, όταν διαβάζεις τις εν λόγω αφίσες και κέιμενα.

Τώρα για τα αστήριχτα περί δικής μου αντίφασης:

1.ο καπιταλισμός έκανε την αστική επανάσταση και τη διακυβέρνηση μέσω της αρχής της πλειοψηφίας. Αν δε τη χρειάζονταν δε θα την έκανε. Μπορεί κάλλιστα και να την αναιρέσει, όπως αποδειξε ο φασισμός. Όμως χωρίς τη συναίνεση της πλειοψηφίας του λαού (κι όχι των ψηφοφόρων) δεν έχει μακρύ μέλλον, είτε γιατί ο φασισμός είναι παρένθεση στην καπιταλιστική κανονικοτητα που σχετίζεται με περιόδους καπιταλιστικής ύφεσης κι έντονων ταξικών αγώνων οπότε από μόνος του σιγά σιγά φιλελευθεροποιείται όταν αυτοί οι λόγοι εκλείπουν είτε γιατί ο αγώνας του λαού τον ανατρέπει.

2.Το Κράτος πήγε περίπατο;

3. Ο καπιταλισμός δεν είναι η εξουσία μιας ολιγομελούς τάξης σε μια ποληπληθέστερη, αυτό είναι το Κράτος. . Ο καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης των προλεταρίων από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής.

4.Δεν ξέρεις τι είναι ιδεαλισμός

5.Δεν υποστήριξα τη δημοκρατία

6.Εσύ υποστηρίζεις τη συγκεκριμένη ταξική δημοκρατία με την υποστήριξη στις κοινοβουλευτικές αντιπροσωπευτικές εκλογές.

7.Ιστορία γνωρίζουμε κι εμείς το ίδιο και την αριστερή καταγωγή των ιδεών που πρεσβεύεις.

 

ΜΙΑ σοβαρή απάντηση/σχόλιο πάνω στο θέμα δεν μπορεί να υπάρξει. Το θέμα, για να μην ξεχνιόμαστε, ήταν τι σημαίνει η αυξημένη αποχή, τι πολιτική ουσία έχει, και τι λέμε στην κοινωνία γι αυτή. Βγαίνει ο ένας και λέει για να κάνεις τέτοια ερώτηση είσαι αριστερός. Βγαίνει ο άλλος και είναι αριστερός. Τσιμπάνε κι άλλοι και μπαίνουν στην οπαδική κόντρα αριστεράς αντι-αριστεράς ασχέτως της θεματολογίας. Η ουσία είναι να την πούμε στους αριστερούς όχι να μιλήσουμε για το θέμα. Αυτή είναι η εξέλιξη των πολιτικών συζητήσεων εδώ μέσα. Δεν καταλαβαίνετε ότι ο κάθε αριστερός δεν θέλει να το αντιμετωπίσουμε το ζήτημα και να μιλήσουμε γι αυτό με δικό μας λόγο αλλά θέλει να ακούγεται το μονοπώλιο του πολιτικού λόγου που πηγάζει απ'τον Κάρολο 'Εγκελς.

 

Το παράδειγμα των ΗΠΑ είναι ατυχές, μιλάμε για ένα κράτος που διαμορφώθηκε τα τελευταία 60 χρόνια στο να μην ακούγεται κριτική για τον καπιταλισμό, να υπάρχουν 2 κόμματα (η δεξιά και η αριστερή πτέρυγα της ΝΔ), οι εκλογές γίνονται καθημερινή και πληρωμένη άδεια απ'την εργασία δεν διανοείται να διεκδικήσει κανείς για να πάει να ψηφίσει. Το αμερικάνικο κράτος θα πέσει μόνο αν πέσει ο καπιταλισμός παγκοσμίως γιατί ελέγχει τον στρατό (δηλαδή το 60% της παγκόσμια στρατιωτικής δύναμης και το 80% του παγκόσμιου οπλοστασίου) που περιφρουρεί το κεφάλαιο παγκοσμίως. Τι συγκρίνουμε τώρα;

Εδώ η παράδοση ήταν αλλιώς. Η συντριπτική πλειοψηφία πίστευε ότι τα πράγματα αλλάζουν με εκλογές, οι πολιτικές επιλογές των αρχόντων ελέγχονται ψηφίζοντας διαφορετικούς άρχοντες. Ο αμερικάνος δεν έχει τέτοιες ψευδαισθήσεις, ακόμα κι αυτός που δεν θέλει κάτι να αλλάξει. Ο μέσος αμερικάνος που ψήφισε ποτέ κάθεται στην ουρά με έναν πακιστανό που ήρθε στην αμερική 5 χρόνια πριν κι έγινε υπήκοος. Νο πρόμπλεμ μαν! Πες εδώ στο Συριζόστοκο που το παίζει αντιρατσιστής να ψηφίζουν οι Αλβανοί που είναι εδώ 10 χρόνια να δεις αντίδραση.

Αυτή η μετακίνηση των 98% ψηφοφόρων σε 55% έχει μια σημαντική ουσία. Αυτό να βρούμε. Είναι η πολιτική δύναμη με την σημαντικότερη αύξηση. Κάτι σημαίνει αυτό. Αν δεν καταλάβουμε τι σημαίνει νομιμοποίηση του κράτους και της εξουσίας του θα μας είναι εντελώς αδύνατο να απαλλαχτούμε από αυτό. Ο αγώνας μας δεν είναι εναντίον του Σύριζα, αυτός είναι ο πολιτικός αγώνας αυτών που διεκδικούν εξουσία. Ο αγώνας ενάντια στο κράτος είναι να μην υπάρξει συγκεντρωτική δομή εξουσίας. Η δομή αυτή βασιζόταν στην νομιμοποίηση που είχε το καθεστώς με το 98% που έτρεχαν και ψήφιζαν. Αν νομικά στηρίζεται μια κυβέρνηση που την ψήφισαν 2% ενώ το 1% είναι αντιπολίτευση λίγο μας ενδιαφέρει. Το 97% δεν θα συμμετέχει τότε. Αυτή τη στιγμή 45% δεν έχει πολιτική έκφραση, πρέπει να βρούμε τι είναι αυτό που θα εκφράσει αυτή την δυσαρέσκεια και αποχή, να το πούμε ώστε να υιοθετηθεί. Τότε θα γίνει πράξη.

Η νομιμοποίηση (όχι η νομιμότητα) του κράτους στην κοινωνία σαν κεντρική δομή εξουσίας έχει εξασθενίσει. Οι επιλογές είναι 2: Ένα άλλο διαφορετικό κράτος ή μια επαναστατική διαδικασία χωρίς κράτος. Αυτή η συνθήκη θα συνεχίσει να γεννάει Λαφαζάνια, Ποτάμια, ΕΠΑΜ, Τζίμερα, Αβγά, μέχρι να βρεθεί μια φόρμουλα να επαναφέρει αυτό το 45% στο παιχνίδι. Ο χρυσός αιώνας της αναρχίας δηλαδή!

Να οργανωθούμε κάποτε!

Ξαναλέω οτι η συγκεκριμένη αποχή δεν σημαίνει απολύτως τίποτε γιατί δεν συνυφένεται με την ύπαρξη ενος κινήματος που αποφάσισε να την υλοποιήσει. Αυτά τα απέχοντα πλήθη είτε θα ενσωματωθούν παλι στα διάφορα αστικά κόμματα οταν και εαν μια νέα κανονικότητα προκύψει, είτε θα περιθωριοποιηθούν για αόριστο χρόνικο διάστημα όσο συνεχίζεται η κρίση, μη έχοντας κάποια πολιτική εκπροσώπηση.

Χωρίς την υπάρξη όμως ενος κινήματος δεν νοηματοδοτείται το κάλεσμα σε αποχή και ακόμα περισσότερο σε εκλογική απεργία αφου αυτή προυποθέτει την εμφάνιση ενος συλλογικού φορέα που θα αναλάβει και να την πραγματοποιήσει.

Αλλιώς απευθύνεσαι απλώς σε μεμονωμένους ψηφοφόρους οπορτουνιστικά και χαοτικά με την ελπίδα οτι το σύστημα θα 'φρακάρει' αν η προσέλευση τους καταστεί μειωμένη σε μια διαδικασία που το ίδιο το Κράτος έχει ευτελίσει πραγματοποιώντας την ανώτατη του διαδικασία όποτε καπνίσει στον Αρχηγό.

Εγω νομίζω οτι απο θέσεως άμυνας και ήττας δίνεις ιδεολογικό περιεχόμενο σε μια ενέργεια που την κάνεις αναγκαστικά, διοτι στην κοινωνια που οραματίζεσαι εσυ οχι μόνο δεν θα απείχες, αλλά θα είχες συμμετοχή σε πολύ περισσότερα πράγματα. Αρα δεν είναι κάθε ψηφοφορία κακή, ούτε κάθε οργάνωση, απλώς δεν έχεις την δική σου εναλλακτική πρόταση.

 

 

Άτυχε, ατύχησες...Τι σημαίνει να "υλοποιήσει" το κίνημα κάτι που ήδη είναι υλοποιημένο, δλδ, το 45% της αποχής; Επειδή εσύ δε μπορείς να αντιληφθείς την ύπαρξη κινήματος χωρίς κόμμα (άκουσον άκουσον, το κόμμα της ανάθεσης "συλλογικός φορέας") ως αριστερός εξουσιαστής, δε σημαίνει ότι είναι κι έτσι.

Μια χαρά αναρχικό πολιτικό κίνημα υπάρχει υπερ της αποχής και μια χαρά κίνημα κοινωνικό υπερ της αποχής όπως αποδείχτηκε. Αυτό που μέχει κι έχει δίκιο ο αντεξούσιος είναι να συνδεθούν ώστε να αλληλοτροφοδοθούν ώστε να εκφραστούν με επαναστατικούς όρους και να ριζοσπαστικοποιηθούν περαιτέρω οι διαθέσεις αυτές κι όχι να μεσολαβήσει η αναρχία τις διαθέσεις τους ώστε να τις "υλοποιήσει" αντί γι' αυτούς.

Αυτό πάλι είναι εντελώς @@ρια: "Αλλιώς απευθύνεσαι απλώς σε μεμονωμένους ψηφοφόρους οπορτουνιστικά και χαοτικά με την ελπίδα οτι το σύστημα θα 'φρακάρει' αν η προσέλευση τους καταστεί μειωμένη σε μια διαδικασία που το ίδιο το Κράτος έχει ευτελίσει πραγματοποιώντας την ανώτατη του διαδικασία όποτε καπνίσει στον Αρχηγό." Γιατί, ο "συλλογικός (ο θεός να τον κάνει) φορέας" που επαγγέλεσαι  σε ποιούς απευθύνεται, αλλάζει η κατάσταση των άλλων επειδή εσύ έφτιαξές κόμμα; Υποστηρίζεις κάτι τέτοιο και μετά μιλάς για μεταφυσική;

Σόρι δλδ. αλλά κρίνοντας από αυτά που γράφεις και πως τα γράφεις πολιτικά και μάλλον και ηλικιακά είσαι νήπιο και σου έχουν κάτσει βαριές και οι αριστερές θεωρίες που ενστερνίζεσαι και οι αναρχικές...Ξαναπιάστες από την αρχή και μη παπαγαλίζεις τις αριστερές υπεκφυγές των αριστερών μπλογκ που καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα μπροστά στην πραγματικότητα και της κοινωνίας και του αναρχικού χώρου και κινημάτων.

  Είναι μία πραγματικότητα ότι η αποχή δεν σημαίνει ταυτόχρονα και ένταξη στην επαναστατική διαδικασία. Είναι επίσης μία πραγματικότητα ότι πολύ πόνεσαν οι λαφαζανικοί, ανταρσιώτες κτλ για την αποχή, αν λάβω και υπόψιν όσα ακούω να λένε γύρω γύρω. Εξαπολύουν (γνωστή αριστερίστικη τακτική) και μία φοβερή επίθεση στο κομμάτι που απείχε και δει στο κομμάτι που προέταξε αποχή. Όπως είπε και ένας από πάνω αν δεν υπάρχει  ''συλλογικός φορέας" δεν σημαίνει τίποτα η αποχή. Μόνο που στο μυαλό του δεν χωράει, και δεν θέλει, ο συλλογικός φορέας, όντας στην πραγματικότητα συλλογικός, να είναι οριζόντιος και αδιαμεσολάβητος. Γιατί απλούστατα στη θέση του συλλογικού φορέα αντί να βάζει ένα κίνημα από τα κάτω, βάζει μία ιεραρχική πρωτοπορεία. Γιατί δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και πίστη στο ότι η κοινωνία μπορεί και να χειραφετηθεί και να αυτοδιευθυνθεί, αλλά αντίθετα υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης και η πίστη είναι στους "ηθικούς" διανοούμενους που θέλουν το καλό της κοινωνίας- πράγμα που βλέπουν ότι είναι οι ίδιοι. Να μου το θυμηθείτε δεν θα αργήσει η ώρα που κάποιοι απο δαύτους θα πουν ότι οι αναρχικοί είναι βασικά κάτι λούμπεν - κύκλους κάνει η ιστορία!(το προβοκατορες μέχρι στιγμής το λένε οι διάφοροι κκε, μ-λ κκε, κκεμ-λ κτλ...και οι συριζέοι, θα έρθει και η ώρα που θα το πουν και οι ίδιοι).Και συστρατεύονται με το καθεστωτικό, μιντιακό κομμάτι που λέει οι μισή κοινωνία πήγε για μπάνιο, τσουπ η απόπειρα απονοηματοδότησης!

  Οι αφίσες που κολλήθηκαν και τα κείμενα που γράφτηκαν δεν μιλούσαν για μία αποχή σκέτη και νέτη. Μιλούσαν για μία συνειδητή αποχή που σημαίνει οργάνωση στην εργασία, στις γειτονιές, στις σχολές κτλ. Κλασική στάση των αριστερούληδων είναι να σου λένε δεν έχεις πρακτικές λύσεις μιλάς ιδεοληπτικά! Ιδεοληψία ονομάζουν το συλλογικό όραμα, μεταφυσική την οργάνωση από τα κάτω...Προφανώς άμα δεν εμπιστεύεσαι την κοινωνία, ότι μπορεί ο κάθε άνθρωπος να συμμετάσχει ισότιμα στην αυτοδιεύθυνση της, να προτείνει λύσεις, να αλληλεπιδρά, να πράττει...γιατί να μη θεωρείς ιδεοληψία και μεταφυσική ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί η κοινωνική επανάσταση από την ίδια την κοινωνία;

   Φυσικά χωρίς οργάνωση δεν μπορούμε να ανατρέψουμε κράτος και καπιταλισμό. Και όταν λέω "μπορού-ΜΕ" εννοώ και ως αναρχία, και ως σωματεία, ως φοιτητές, ως άνεργοι, ως μαθητές, ως κοινωνικά και ταξικά εγχειρήματα.  Χωρίς ιεραρχία όμως, ελίτ πεφωτισμένες πρωτοπορείες έξω και πέρα από το κίνημα, θεσμούς, ΚΡΑΤΟΣ, γίνεται..Και αυτό είναι που φοβίζει. Όλα τα άλλα έχουν γίνει...το κομμάτι που δεν ψήφισε, χωρίς να λέμε ότι εχει ανεπτυγμένη φουλ ταξική συνείδηση, αμφισβήτησε το πολιτικό σύστημα. Στο χέρι μας είναι να μπορέσουμε να βοηθήσουμε ώστε η απογοήτευση να βρει διέξοδο και να δει ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να ζούμε. Ότι δεν είναι "φυσιολογικό" να υπάρχει κράτος, καπιταλισμός, καταπίεση και εκμετάλλευση, αλλά παράλογο...και να μπορέσουμε να τον χτίσουμε τον άλλο κόσμο.

Οραματικά πολύ όλα αυτά για σας ανταρσύα, λαέ;;Ε δεν πειράζει, θα τ' αντέξουμε, Ούτως ή άλλως μέσα στο ιντυμιντια εύκολο είναι να γράφετε και να λέτε ότι κάνετε διάλογο, να προσπαθείτε να βρείτε τα κενά και τις αντιφάσεις. Όταν τα λέμε όμως έξω, μασάτε λόγια, αναμασάτε απαντήσεις, και δεν έχετε ΕΣΕΙΣ γειωμένες προτάσεις...και στο τέλος φεύγετε με το κεφάλι κάτω λέγοντας, "αα δεν θέλω να το συζητήσω άλλο"..κρίμα, κρίμα!