6/5/2018
Στις 25/5/2018 θα ξεκινήσει μια ακόμα δίκη ενάντια στον Επαναστατικό Αγώνα. Η δίκη αυτή στην οποία ο Επαναστατικός Αγώνας παρουσιάζεται ως οργάνωση – ‘‘ομπρέλα’’ για σειρά ληστειών σε τράπεζες ανά την επικράτεια, είναι η αποκρυστάλλωση μιας προσπάθειας του κράτους που είχε ξεκινήσει από το 2012 όταν η συντρόφισσα Ρούπα κι εγώ περάσαμε στην ‘‘παρανομία’’ για να συνεχίσουμε την δράση μας, να ανάγει τον Επαναστατικό Αγώνα ως το κέντρο κάθε ένοπλης δραστηριότητας: Ένοπλες επιθέσεις παρουσιάζονταν ως ενέργειες του Ε.Α. παρ’ όλο που αναλαμβάνονταν από άλλες οργανώσεις, ληστείες τραπεζών που γίνονταν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας αποδίδονται συλλήβδην επίσης σε εμάς ενώ τα πρόσωπά μας και τα ονόματά μας προβάλλονταν στα ΜΜΕ πάντα όποτε γινόταν αναφορά για κάποια από αυτές τις ενέργειες.
Η δίκη αυτή που θα ξεκινήσει στις 25 Μαΐου, είναι αποτέλεσμα του προαναφερόμενου ευρύτερου κατασταλτικού σχεδίου, που επί της ουσίας ευελπιστεί να μετατοπίσει το κέντρο βάρους του Επαναστατικού Αγώνα από ένοπλη επαναστατική οργάνωση, σε οργάνωση που κατά το επίμαχο διάστημα, έκανε ως επί το πλείστον ληστείες τραπεζών.
Όσο για το ζήτημα της αλληλεγγύης, τόσο ως προς την ποιότητα όσο και ως προς την αποτελεσματικότητά της, καθοριστικός παράγοντας που της δίνει ή της αφαιρεί αξία, που την ανάγει σε σημαντικό όπλο ενάντια στο κράτος ή την ακυρώνει, είναι η αιχμή που αυτή κάθε φορά βάζει και το κατά πόσον ανταποκρίνεται στις πραγματικές διαστάσεις της υπόθεσης, στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων της με βάση κριτήρια που αφορούν την προάσπιση συνολικά του ανατρεπτικού – επαναστατικού αγώνα, την προώθηση μιας πολιτικής περιφρούρησής του από τα επίσης πολιτικά κρατικά χτυπήματα και όχι στην ιεράρχηση της περιφρούρησης και της ‘‘σωτηρίας’’ των εκάστοτε – προσώπων που διώκονται.
Για εμάς η ανάληψη ευθύνης, είτε πρόκειται για αμιγώς πολιτικές ενέργειες – βομβιστικές ή ένοπλες επιθέσεις –, είτε πρόκειται για απαλλοτριώσεις τραπεζών που γίνονται για την ενίσχυση της ένοπλης επαναστατικής δράσης δεν είναι μια επιλογή που γινόταν βάσει των στοιχείων της δικογραφίας που υπήρχαν εναντίον μας - σε κάποιες περιπτώσεις δεν υπήρχαν καν στοιχεία όπως στην απαλλοτρίωση της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία από τη συντρόφισσα Ρούπα - αλλά βάσει της πολιτικής μας θέσης ότι οι επαναστάτες και οι αγωνιστές αδιαφορούν για το κόστος και οφείλουν να υπερασπίζονται την δράση τους μπροστά στον εχθρό γιατί μόνο έτσι δίδεται το πολιτικό νόημα των επιλογών μας γιατί σε διαφορετική περίπτωση απαρνούμαστε την ίδια την ιστορία μας και τις επιλογές μας. Άρα δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα να αναλάβουμε την ευθύνη για επιθέσεις ή για απαλλοτριώσεις τραπεζών αρκεί όντως να έχουν γίνει στα πλαίσια δράσης του Επαναστατικού Αγώνα. Όμως καμία ληστεία τράπεζας στο διάστημα 2012 – 2015 ή η απόπειρα απαγωγής του εφοπλιστή Μαρτίνου, υποθέσεις που θα εκδικαστούν σε αυτή την δίκη, δεν έχουν καμία σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα, ούτε τα πρόσωπα που είναι συγκατηγορούμενοί μου είναι μέλη της οργάνωσης.
Ο Επαναστατικός Αγώνας έκανε ό, τι έκαναν επαναστάτες σε άλλες εποχές όπως οι αναρχικοί στην Ισπανία, Γαλλία, Αργεντινή στα χρόνια του μεσοπολέμου ή την εποχή της δικτατορίας του Φράνκο όπου το αντάρτικο κατά της φρανκικής δικτατορίας χρηματοδοτούνταν από απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Ισπανία και Γαλλία ή όπως έκαναν οργανώσεις αντάρτικου όπως οι Τουπαμάρος, η RAF, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ή η 2 Ιούνη, η Άμεση Δράση ή όπως ο Δ.Σ.Ε στον εμφύλιο.
Είναι διαφορετικό πράγμα π.χ. η απαγωγή του εφοπλιστή Κόστα από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες για την οποία ανέλαβαν επίσημα την ευθύνη και όπου μέρος των χρημάτων χρησιμοποιήθηκαν για την οργάνωση της απαγωγής του προέδρου της Ιταλίας Άλντο Μόρο και διαφορετικό πράγμα μια οποιαδήποτε απαγωγή για άντληση ατομικού οφέλους.
Είναι διαφορετικό πράγμα οι ληστείες τραπεζών που είναι μια ατομικιστική επαγγελματική δραστηριότητα και άλλο η απαλλοτρίωση της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία όπου μέρος των χρημάτων χρησιμοποιήθηκε στην απόπειρα απόδρασης πολιτικών κρατουμένων με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού που επιχείρησε η Πόλα Ρούπα τον Φεβρουάριο του 2016.
Η δίκη που θα αρχίσει στις 25 Μαΐου δομήθηκε πάνω στο θεώρημα των δικαστικών αρχών περί 2 υποτιθέμενων διαφορετικών περιόδων του Επαναστατικού Αγώνα (2003 – 2010), (2012 – 2015) και όπου σύμφωνα με αυτό το θεώρημα είμαι ‘‘διευθυντής’’ της οργάνωσης όπως και η συντρόφισσα Ρούπα παρά το γεγονός ότι είχαμε απαλλαχθεί από την κατηγορία της ‘‘διεύθυνσης’’ στην α΄ δίκη εναντίον της οργάνωσης το 2013. Το θεώρημα αυτό των 2 περιόδων άρχισε να υλοποιείται στην β΄ δίκη του Επαναστατικού Αγώνα (Οκτώβριος 2015 – Μάρτιος 2016) που εκδίκασε την επίθεση της οργάνωσης στην Τράπεζα της Ελλάδας και στο γραφείο του ΔΝΤ, την συμπλοκή στο Μοναστηράκι και τις 2 απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Μέθανα και Κλειτορία για τις οποίες έχω αναλάβει προσωπικά την ευθύνη.
Εκεί ενσωματώθηκε μια ληστεία τράπεζας άσχετη με τον Επαναστατικό Αγώνα, αυτή της Eurobank της Ακράτας. Το γεγονός αυτό της ενσωμάτωσης της συγκεκριμένης ληστείας, η αυθαίρετη καταδίκη ενός προσώπου ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα ο οποίος έχει αναλάβει την ευθύνη για την ληστεία αυτή ως προσωπική του επιλογή, η αυθαίρετη καταδίκη του για τις απαλλοτριώ-σεις της οργάνωσης σε Μέθανα και Κλειτορία σε συνδυασμό με το ότι κατά την διάρκεια της β΄ δίκης παρουσιάστηκε έγγραφο της αντιτρομοκρατικής που σύστηνε στις δικαστικές αρχές τον συσχετισμό ληστειών άσχετων με την οργάνωση, άνοιξε το δρόμο μετά από 2,5 χρόνια για την δίκη που θα ξεκινήσει στις 25 Μαΐου και αφού είχαν προηγηθεί οι συλλήψεις το 2013 και 2016 αυτών που είναι κατηγορούμενοι και όπου ένα κοινό στοιχείο όλων είναι ότι άλλος λίγο, άλλος περισσότερο βρισκόταν στην παρανομία, γεγονός που ευνοούσε τις αρχές στην μεθόδευση αυτής της υπόθεσης.
Καμία δικαστική μεθόδευση και απόφαση, κανένα ‘‘θεώρημα’’ και καμία αλχημεία δεν πρόκειται να καταφέρουν την πολιτική αποδόμηση και απονοηματοδότηση του Επαναστατικού Αγώνα.
Ο Επαναστατικός Αγώνας έχει ήδη μείνει στην ιστορία ως αυτό που είναι, μια ένοπλη αναρχική επαναστατική οργάνωση που μάχεται για την Κοινωνική Επανάσταση, την ανατροπή του κεφαλαίου και του κράτους, για την δημιουργία τη αταξικής, ακρατικής κοινωνίας. Και αυτή την παρακαταθήκη την διαμόρφωσαν τα μέλη της οργάνωσης που δεν λύγισαν, που τίμησαν τον σύντροφο Λάμπρο Φούντα που σκοτώθηκε σε προπαρασκευαστική ενέργεια της οργάνωσης αφιερώνοντάς του την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας και το γραφείο του ΔΝΤ, αυτοί που παρέμειναν αμετανόητοι, δεν αποκήρυξαν την ταυτότητά τους μπροστά στους δικαστές.
Αυτοί είναι που με την πολιτική τους και τα μέτρα που πήραν, λήστεψαν την κοινωνική πλειοψηφία προς όφελος της ολιγαρχίας, αυτοί λήστεψαν μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά ταμεία για να σώσουν τις τράπεζες. Αυτοί έδωσαν 211,5 δισεκατομμύρια ευρώ στους Έλληνες τραπεζίτες από τις τσέπες του ελληνικού λαού. Αυτοί είναι που στερούν το ψωμί, την υγεία, την στέγη, την εργασία, την ίδια την ζωή από χιλιάδες και εκατομμύρια ανθρώπους. Οι ίδιοι είναι που ξεπουλούν την δημόσια περιουσία και που βγάζουν στο σφυρί την λαϊκή κατοικία για τα ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια (hedge funds) και τα κοράκια του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Αυτοί οι σύγχρονοι κουίσλιγκ και δοσίλογοι θα πρέπει να είναι κατηγορούμενοι ως εγκληματίες και τρομοκράτες και αυτοί πρέπει να απολογηθούν για τα εγκλήματά τους.
ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ-ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Στην συγκεκριμένη κατηγορία δημοσιεύονται μόνο σχόλια που προσθέτουν πληροφορίες. Εάν κάποια συλλογικότητα ή άτομο θέλει να σχολιάσει την αρχικη δημοσίευση, έχει τη δυνατότητα να το κάνει μέσω της κατηγορίας "Συζητήσεις/ερωτήσεις/απόψεις".