Την Πέμπτη 18/7 στις 20.00 θα πραγματοποιηθεί προβολή της ταινίας "Η νύχτα που κράτησε 12 χρόνια" στον ΕΚΧ σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας και θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης.
Μια μέρα, μέσα σ’ εκείνα τα ατέλειωτα χρόνια, μπόρεσαν να κοιταχτούν
στον καθρέφτη: αντίκρισαν έναν άλλον. Αδυνατισμένοι σαν ασκητές,
κομματιασμένοι απ’ τα ασταμάτητα βασανιστήρια οι “όμηροι” της
στρατιωτικής δικτατορίας της Ουρουγουάης, να τους περιφέρουν από
στρατόπεδο σε στρατόπεδο, καταδικασμένους στη μοναξιά ενός κελιού
που δεν ήταν μεγαλύτερο από φέρετρο. Δεν μπορούσαν να μιλήσουν ούτε
καν με τα αντικείμενα. Γιατί στα κελιά τους δεν υπήρχαν αντικείμενα, δεν
υπήρχε τίποτε. Ξάπλωναν πάνω στο παγωμένο τσιμέντο, αλαφιάζονταν
από κάθε τρίξιμο της καγκελόπορτας, κάθε ήχο στρατιωτικής μπότας, που
μπορεί να σήμαινε γι’ αυτούς έναν ακόμη κύκλο βασανιστηρίων.
(Από τον Πρόλογο του Εδουάρδο Γκαλεάνο στο: Ροσενκόφ & Ουιδόμπρο, Τουπαμάρος. Ημερολόγιο Φυλακής).
Στην συγκεκριμένη κατηγορία δημοσιεύονται μόνο σχόλια που προσθέτουν πληροφορίες. Εάν κάποια συλλογικότητα ή άτομο θέλει να σχολιάσει την αρχικη δημοσίευση, έχει τη δυνατότητα να το κάνει μέσω της κατηγορίας "Συζητήσεις/ερωτήσεις/απόψεις".